Obraz Jezusa Miłosiernego stanowi obecnie jeden z najważniejszych obiektów kultu chrześcijańskiego w Polsce, a jego liczne reprodukcje obecne są w wielu krajach całego świata. Przedstawia oblicze zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa, który pragnie udzielić ludziom wszelkich łask, płynących z Jego ukrzyżowania. Niezwykle interesująca jest historia powstania tego obrazu. Wiąże się ona bowiem z widzeniem, jakiego w dniu 22 lutego 1931 roku, na terenie Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Płocku, miała doznać św. Siostra Faustyna Kowalska. Podczas widzenia Jezus Chrystus nakazał Siostrze Faustynie, aby stworzono malowidło dokładnie oddające ukazany wizerunek. Tym samym Jezus stał się współautorem tego obrazu. Zapragnął przy tym, aby ludzkość oddawała cześć Jego uwiecznionej podobiźnie, zgodnie ze słowami zapisanymi w „Dzienniczku” Siostry Faustyny: „Pragnę, aby ten obraz czczono najpierw w kaplicy waszej i na całym świecie”.

Podobizna Jezusa Chrystusa ukazana na obrazie, choć odmiennie interpretowana przez różnych malarzy, zawiera pewne niezmienne, charakterystyczne cechy. Co najważniejsze, Jezus przyodziany jest w białą szatę. Swą lewą ręką dotyka szaty na piersiach w okolicy serca, prawą z kolei wznosi w geście błogosławieństwa. Z miejsca zetknięcia ręki Chrystusa z szatą wychodzą dwa promienie o dwóch różnych kolorach: czerwonym oraz białym. Wedle słów samego Jezusa, promień czerwony symbolizuje krew, a biały wodę, które wytrysnęły z przebitego włócznią boku ukrzyżowanego Chrystusa. Istotną częścią obrazu jest wzrok Jezusa. Wedle słów zanotowanych w „Dzienniczku”: „Spojrzenie Moje z tego obrazu jest takie jako spojrzenie z krzyża”. Bose stopy Jezusa to z kolei symboliczne nawiązanie do niestrudzonej wędrówki jaką prowadzi, w poszukiwaniu ludzi potrzebujących Jego miłosierdzia: „Jezus poraniony przez nasze grzechy nie przestaje szukać. Chodzi po drogach świata szukając ludzi zbyt słabych, by mogli o własnych siłach przyjść do Niego”.

Wśród najbardziej znanych malarskich interpretacji wizji św. Siostry Faustyny Kowalskiej należy wymienić obrazy: Eugeniusza Kazimirowskiego (1935) – pierwszego twórcy, który podjął się zadania uwiecznienia podobizny Jezusa Miłosiernego, Adolfa Hyły (1944) oraz Ludomira Sleńdzińskiego (1954). W kaplicy pw. św. Pawła Apostoła, ustanowionej na terenie Kampusu mundurowego Szkoły Wyższej Wymiaru Sprawiedliwości, obecna jest najpopularniejsza interpretacja obrazu autorstwa Adolfa Hyły, wykonana pierwotnie dla Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach. Obraz Hyły jest opatrzony słowami „Jezu ufam Tobie”, które w piękny sposób oddają intencję Chrystusa w kontekście powstania malowidła albowiem tylko zawierzając nasze życie Chrystusowi możemy dostąpić zbawienia.

Opracował: Krzysztof Chleboś

Źródła:

o. Zdzisław Pałubicki SJ, Jolanta Delura, „Sanktuarium. Historia obrazu”, https://dfdkalisz.jezuici.pl/sanktuarium/historia-obrazu/ [dostęp: 14 marca 2023].

s. M. Elżbieta Siepak, „Obraz Miłosierdzia”, https://www.faustyna.pl/zmbm/obraz/ [dostęp: 14 marca 2023].

Zbigniew Dzieduszycki, „O obrazie Jezusa Miłosiernego”, https://www.milosierdzie-miastko.pl/o-obrazie-jezusa-milosiernego/ [dostęp: 14 marca 2023].